Niedawno miałem w rękach książkę pt. „Postaw na swoim! Niech inni robią to, co zechcesz” D. Liebermana. Ponoć znana. Ponoć bestseller. Dla mnie wielki chłam i grafomański bezsens. Dziś jednak nie będę się pastwił nad nią, ale nad sobą.
Jeżeli czytane przez ciebie książki nie mówią ci nic o świecie, w którym żyjesz, to rzuć je w kąt, albo zacznij się w nie wczytywać. Z literaturą można się kochać albo można ją gwałcić.
Mijałem w swoim życiu mnóstwo pięknych i inteligentnych kobiet. Co do pierwszego określenia nie mam najmniejszych wątpliwości, drugiego nie zweryfikowałem. Ich choćby jedna wypowiedź mogłaby zniszczyć moją fascynację, bo Platon nie nie do końca miał rację mówiąc, że to co piękne musi być jednocześnie dobre i prawdziwe.
Mam alergię na ukąszenia komarów, po których w końcu nabieram okrągłych kształtów, jednak to kręcących się dookoła mnie pszczół nie lubię najbardziej, chociaż do twarzy mi w czerni i złocie. Nie w smak mi jednak mnóstwo natrętnych myśli.
Czy chciałbyś dziewczyny z okładki Playboya? Widzę twoje uniesione ku górze kąciki ust. A czy chciałbyś, by twoja dziewczyna znalazła się na rozkładówce Playboya?
Czy poprawne politycznie jest polecenie: w odpowiednie miejsce wstaw krzyżyk? Toż to przecież jakieś chrześcijańskie lobby musiało przeforsować. Nie mówiąc już o ich grze w kółko i krzyżyk.
Ostatnie półtora roku mojego życia trwało strasznie długo. Jeszcze nie zauważam siwych włosów, ale to pewnie tylko kwestia wady wzroku.
TRUEbadur 